Archiwum wystaw


Dawne zakłady Ludwika Geyera 1828 – 2002



Budynek C, 3 piętro.
Wystawa czynna do 5 lutego 2017 r.

Wystawa opowiada burzliwą historię najstarszej i najdłużej działającej w Łodzi fabryki wyrobów bawełnianych, założonej w 1828 r. przez przybyłego z Saksonii Ludwika Geyera. Przez prawie 20 lat była to największa firma przemysłowa w mieście, jako pierwsza wyposażona w nowoczesne przędzarki i krosna napędzane maszyną parową. W okresie największego rozkwitu, w ostatnich latach przed I wojną światową, były to trzecie co do wielkości łódzkie zakłady bawełniane ustępujące tylko przedsiębiorstwom Karola Scheiblera i Izraela Poznańskiego. Zatrudniały około 4.700 pracowników i produkowały rocznie tkaniny o wartości 8,7 mln rubli. Zakłady Geyera jako jedne z pierwszych objęły swoich pracowników opieką socjalną i utworzyły fabryczne organizacje: szkołę dla dzieci robotników, bibliotekę, kasę chorych, przychodnię lekarską oraz łaźnię. W okresie międzywojennym powstały tu teatr oraz Klub Sportowy „Geyer”. Po II wojnie światowej zakłady zostały upaństwowione i przez wiele dziesięcioleci funkcjonowały pod nazwą Zakłady Przemysłu Bawełnianego im. F. Dzierżyńskiego (w 1963 roku do nazwy dodano człon „Eskimo”). Należały do największych przedsiębiorstw w branży bawełnianej w Polsce i specjalizowały się w produkcji kretonów i flaneli, drelichów na wojskowe mundury polowe i tkanin o przeznaczeniu introligatorskim. Ostatecznie upadły w 2002 roku.

Prezentowane na wystawie obiekty stanowią fragment kolekcji zgromadzonej przez muzeum w ciągu kilku dziesięcioleci. Sama zaś wystawa, składa się z dwóch części. Pierwsza – historyczna, prezentuje dokumenty, ilustrujące skalę produkcji i zatrudnienia, widoki i plany architektury fabrycznej oraz fotografie pracowników. Druga poświęcona jest produkcji i przedstawia szeroki przekrój asortymentów i wzornictwa tkanin. Znajdujemy tu katalogi fabryczne i handlowe, fragmenty tkanin metrażowych i wyroby gotowe, które pozwalają prześledzić zmiany zachodzące w technice, technologii i wzornictwie tkanin produkowanych od początku XX wieku do 2002 roku. 

Zobacz również


DRUGA SKÓRA

Wystawa Druga skóra stanowi efekt międzynarodowego projektu Struktury przeplatania, tkanina jako materiał, metoda, nośnik organizowanego przez Centralne Muzeum Włókiennictwa w Łodzi, Szkołę Doktorską ASP im. Jana Matejki w Krakowie i Uniwersytet w Bergen — Wydział Sztuk Pięknych, Muzyki i Projektowania.

Nowy rozdział

Projekt Nowy rozdział to cykl sześciu spotkań i wizualnych prezentacji. W kolejnych odsłonach pojawiają się sylwetki dwunastu bohaterek – pisarek, projektantek, aktywistek, artystek. Wszystkie wybrały podążanie własną drogą. Dla wielu z nich ten wybór oznaczał wyjście poza kulturowo zdefiniowane role.

ZMĘCZENIE MATERIAŁU. OGÓLNOPOLSKA WYSTAWA TKANINY UNIKATOWEJ

Wystawa skupia się na związkach tkaniny artystycznej i innych dziedzin sztuki będących elementem współczesnego polskiego krajobrazu artystycznego.

„Costumes and contemplations”

Wystawa „Costumes and contemplations”, prezentowana w Centralnym Muzeum Włókiennictwa w Łodzi, jest pierwszą z cyklu ekspozycji, na których spotykają się prace projektantów kilku różnych pokoleń. Wszystkich autorów łączy związek z Akademią Sztuk Pięknych w Wilnie.

ŁÓDŹ: PRAKTYKA SPOŁECZNEJ INTERAKCJI

Istotą sztuki Khomenko są eksperymenty z tkaninami, które artystka przeprowadza wspólnie z grupą ochotników. Razem z nimi bada i tworzy nowe kroje oraz połączenia kolorystyczne. Estetyka projektów powstaje spontanicznie, ale ich realizacja oparta jest na technologicznej precyzji. Kijowianka opracowała bowiem własną metodę zgniatania i sprasowywania materiałów, która jest czymś więcej niż tylko upcyclingiem.